Bu yil Sarköyden vedam sessiz oldu. Ne kadar alistim desemde yalan kac kez cevirdim basimi ayrilirken gözlerimi kapistirdim gözpinarlarima biriken yaslarin akmamasi icin. Yüzümde soraki bir gülümseme almanya ya dönüyorum derken sessimin titrememesine ben bile sastim inanin ama sunu da farkettim her yil ayrilamak biraz daha zor oluyor....Tabi diyor icimdeki ses seni seven sayan cok olunca, evet seviyorlar sagolsunlar ama onlarin beni sevdigi kadar bende onlari seviyorum Esra ablamla türk sanat müzigi seslendirmeyi sona teyzemle okey oynamayi, genclerin voleybal maclarini izleyip saha disindan gücvermeyi gecenin ikisinde sessiz sinema oynamayi ve sanirim Esra Ablam hakkli düzenli almanyadan düzensizligle dolu sarköyümü seviyorum ne yapayim gönül ferman dinlemiyor dermisim
Peki dedi icimdeki ses sadece oradan ayrilirken mi üzüldün? hayir bu yil ailemin türkiyenin her yerine yayilmis olan baba tarafimin bir bölümü tanima tantiklarimla da hasret giderme firsati buldum. Samsun tatilim sadece 2 gün 3 geceydi ama bana bir yil yetecek anim var inanin oncelikle Osman abime 22 sonra sarilabilmek hep sanaldan gönderdigim öpcüklerimi canli olarak vermek güzeldi
saclarina aklar düsmüs ama yüzünde gülümsemesi eksik olmayan büyük teyzemi görmek. Cocukken yaptigim gibi basimi oktay enistenin omuzuna koymak bunlari kelimeler anlatamaz sadece yasanir. 
Büyük halayi görmek onun ogullari ve aileleriyle tanismak güzeldi ama ayriliken oradan da ayrilik bana cok zor geldi özelikle Ayfer Abladan, Recep Abi den ve o babacan tavirlariyla bana sasirma kiz diyen ahmet abi den ayrilmak zordu benim icin ve tabi osman abimden o kadar alistim ki 3 günde ona sanki hic ayrilmadik onunla kabul birazda simartilmayi sevdim sayesinde sagolsun 3 gün tüm naz imi cekti.... Türkiyeden ayrilirken kendi yegenim umutu ve arkadasi Kubilayi askere göndermek ah yüregim en cok da bu saplandi bu yil tatilde icime hele birde Van ´a düstüler ya ama yinde vatan bocu namus borcu diyerek gönderdim ikisini de Cocuklar selmi enisteme katiliyorum alin gelin teskereyi biran evvel... iste böyle ama tüm üzüntüme ragmen almanya ya dondügümde kendi yegenlerimin sicacik merhabasi bana evime aileme kavusmus hissi veren kendi ablama kircicekleri aileme ve yeni dostlarim ezgi cafeye dönmek eski ve yeni dostlara kavusmak güzeldi...Sevgilerimle
Gülin Güldal
